İşçinin İş Akdinin Askerlik Hizmeti Nedeniyle Sona Ermesi

Asıl işveren de işçilik alacaklarından sorumludur.

Yargıtay YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ E: 2014/4027 K: 2015/14110 T: 14.04.2015

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötü niyet tazminatı ile izin ücreti, genel tatil ve fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalı B.İ. Tur ve Sağ. Yat. İşl. ve Tic. A.Ş. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı, davalılara ait işyerinde garson olarak çalıştığını, iş sözleşmesini askerlik nedeniyle sona erdirdiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar ve kötü niyet tazminatları ile izin, genel tatil ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Davalı İ. vekili, diğer davalı ile aralarında kira sözleşmesi bulunduğunu ve davacının işvereni olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı B. AŞ. Vekili, ihale ile hizmet alım sözleşmesi yaparak büfe ve kafeteryalarında çalışacak işçilerin istihdam edildiğini, bu bağlamda davacının dava dışı U. ve C. adlı işyerinde çalıştığı, davacı ile aralarında hizmet ilişkisinin bulunmaması nedeniyle davanın husumetten reddi gerektiği, dava dilekçesinde ileri sürülen diğer iddiaların gerçek dışı olduğu, davacının çalışmış olduğu döneme ilişkin tüm haklarının bordro ile ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalılardan B.’un işçisi olduğu, davalı İ.’ya husumet yöneltilemeyeceğini, davalı Beltur’un asıl işveren olup iş sözleşmesini feshetmekte haksız olduğu, davacının kıdem tazminatına hak kazandığı davacıya ihbar öneli verildiği, fazla çalışmalarını tahakkuk ettirilerek ödendiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı ile davalı Beltur temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalılardan Beltur’un aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalılar arasındaki hukuki ilişkinin asıl-alt işveren ilişkisi olup, olmadığı noktasında uyuşmazlık söz konusudur.
Davacı, davalılardan İ.’nun asıl işveren, B.’un ise alt işveren olduğunu ileri sürmüştür. Davalılar ise aralarında kira sözleşmesi bulunduğunu savunmuşlardır. Mahkemece davalılar arasındaki ilişkinin kira ilişkisi olduğu kabul edilmiştir.
Dosya içindeki Gemi ve Terminal Büfeleri Hasılat Kira Sözleşmesinin 2. maddesinde sözleşmenin kapsamı “işbu sözleşme, imza tarihi itibari ile İ. A.Ş. filosunda bulunan ve isimleri ekli listede belirtilen gemilerin büfeleri ile İ.A.Ş. işletmesinde bulunan terminal ve iskele alanlarındaki işbu sözleşmenin imzalanmasından sonra taraflarca birlikte tespit edilecek yerlerde oluşturulacak büfe, kafe, restoran işletilmesini kapsar.” şeklinde tanımlanmıştır.
Davalı İ. A.Ş.’ne ait gemi ve iskelelerde kurulacak olan büfe, kafe ve restaurantlar şirket müşterilerinin yolculuğunun daha konforlu hale getirilmesine yönelik bir hizmettir. Bu hizmetler davalı İ.A.Ş.’nin asıl işi değilse de yardımcı iş niteliğinde olup, davalılar arasındaki ilişki kira sözleşmesi olmayıp asıl-alt işveren ilişkisidir. Davalı İ.A.Ş. asıl işveren olarak davacının işçilik alacaklarından sorumlu olduğu halde mahkemece davanın husumet yokluğu nedeniyle reddi isabetsizdir.
3-Davacının ihbar ve kötü niyet tazminatı ile fazla çalışma alacağı talebi esastan reddedildiği halde davalı B.A.Ş. lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalıdır.

SONUÇ

Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.04.2015 tarihinde oy çokluğu ile karar verildi.
Dergi: 2015/5